Burgemeester Aboutaleb van Rotterdam verwoordde zijn standpunt over vijandige Nedermoslims het meest onomwonden: indien het je hier niet bevalt, dan rot je maar op.
Krasse taal van een man die terecht vreest voor verdere scheuren in de broze multiculti samenleving die door zijn eigen partij decennialang als haalbaar en wenselijk werd voorgesteld.
Het is weer eens zover. Het denkende deel van de natie is in Parijs aangevallen door debielen met een machinegeweer. Twaalf doden en talloze gewonden, de daders zijn vooralsnog voortvluchtig. Journalisten en tekenaars werden bruut neergeschoten, net als de agent die op straat vergeefs om zijn leven smeekte. Eerder waren schrijvers, cineasten en cartoonisten in andere landen doelwit en reken erop dat de lijst met kandidaat doden nog lang is.
Oprotten! Dit zegt bestuurder Aboutaleb en de Franse president Hollande benadrukt dat eenheid het belangrijkste is dat we bezitten. De algemene en voorspelbare reactie op straat is, dat de daders opgepakt of afgeschoten en het Moslimgevaar serieuzer genomen moet worden, met name vanwege terugkerende vechtjassen uit Syrië. Zelfs het nieuwe boek* van Houellebecq, dat Frankrijk fictief voorziet van een Moslimbestuur, is al op de korrel genomen. Het zou tot verdere tweedeling en haat aanzetten. Repressie inclusief zelfcensuur is kennelijk het antwoord op terreur.
Spierballentaal horen we genoeg. Van Minister Opstelten bijvoorbeeld en zijn bijzit Teeven. Er wordt alweer volop gemonitord en bepaalde stadswijken kunnen op infiltratie rekenen. Projecten om ouders van djihadgangers te ondersteunen in hun opvoedingsproblemen zijn al gestart. Maar wat stelt het allemaal voor? En wat kan er van dat oprotten terechtkomen?
Een paar feiten aangaande de openbare orde:
De vaderlandse politie maakt een enorme reorganisatie door met bezuinigen als belangrijkste motief. Het ziektepercentage onder dienders is aanzienlijk wegens de stress over onzekerheid over je baan, overwerk en gehannes met digitalisering. Begeleiding is minimaal want mag niks kosten.
Tegelijk worden gevangenissen gesloten, lopen tbs klanten zonder begeleiding op straat, is de pakkans voor criminelen historisch laag en liggen namen en adressen op straat van mishandelde hulpverleners die aangifte doen.
Decennialang konden zogenaamde boefjes in allochtone wijken hun gang gaan. Hetzelfde gold voor blank tuig dat treinstellen en binnensteden sloopte uit naam van het heilige voetballen.
Hoe kan dit allemaal? Een reden is, dat de eenheid waarvan President Hollande in Parijs rept, steeds meer fictie wordt. In ons land wordt onderlinge verbondenheid verbeeld door juichpakken van Roy Donders, gesubsidieerde feestjes met het koningshuis en stille tochten ingeval een vliegramp of stervende walvis. Sinterklaas redt het al niet meer in dit rijtje: te weinig eenheid onder de bevolking.
De werkelijkheid toont een volk dat in toenemende mate single is, solitair op straat loopt met een iPhone, elkaar de tent uitvecht om een baantje of goedkope aanbieding, droomt van materiële rijkdom en Facebook volzanikt over hoe geweldig het met jezelf gaat (en dat dit geen toeval is).
Welvaart, techniek en een neoliberale ideologie die het beste gedijt bij verdeeldheid en individualisme, liggen hieronder. Eenheid? De eenheid van hen die bij Mediamarkt kopen omdat we toch niet gek zijn? De eenheid van 600.000 werklozen die nergens meer aan de bak komen en zijn gereduceerd tot gedoogde consumenten? De eenheid onder de verplicht verzekerden tegen ziektekosten die openlijk op de tv stellen dat ze geen zin hebben te betalen voor iets dat hun leven (nog) niet treft?
Dan maar oprotten. Klinkt lekker, maar het is natuurlijk onzin. De gemiddelde jihad hecht in zijn hart aan het pestland waar hij in woont. Er bestaan geen Marokkanen in Nederland die op ideologische gronden terugkeren naar de geiten van grootvader in het Rif gebergte. Het is makkelijker om herrie op straat te trappen en de held uit te hangen in Syrië. Wat is dan mooier om hier te lande een daad te stellen te midden van de sufkutten die elke avond naar So you think you can dance kijken?
Nederland had actueel op grond van bestaande wetgeving minstens kunnen proberen om de paspoorten en dus het Nederlanderschap van strijders in den vreemde af te pakken. Ja, repressie. Maar ons landsbestuur schuift problemen liever af: naar lagere overheden, naar de burger. Daarbij vond Den Haag zelf het nodig om actief rebellen in Libië en nu weer in Syrië te steunen. Onze F-16 toestellen bombarderen dagelijks stellingen in dit laatste land. Natuurlijk vallen hier om de haverklap doden bij, waaronder gewone burgers. Waarom gebeurt dit? Uit humanitaire overwegingen? Laat me niet lachen. Nederland wil lekker meedoen in de race om delfstoffen en internationale posities. Alleen al in Afghanistan zit voor meer dan 1000 miljard dollar aan goud en lithium in de bodem! Wie moet eigenlijk waar oprotten?
Monk
8 januari 2015
(foto: Monk)
Houellebecq: Soumission
