Een bericht dat verloren ging in de stroom nieuwtjes: seks verkoopt niet. Een axioma stort in. De reclamewereld zou op de kop moeten staan. Hoeveel miljard dollars, euro’s en yen zijn gespendeerd zonder het beoogde effect te hebben? De reacties waren lauw. Aan de reclame verandert vooralsnog niets.

Seks is een containerbegrip. In wil me hier beperken tot de betekenis van lust en opwinding, voortvloeiende uit geslachtsdrift. In reclame zie je geen regelrechte porno*, maar wel de belofte van bereikbare en opwindende seks. Op voorwaarde dat je het aanbevolen product afneemt.

Recent onderzoek heeft aangetoond, dat seks juist niet verkoopt! Potentiële klanten worden zodanig afgeleid, dat hun aandacht blijft steken en zij niet overgaan tot aankoop van het aangeprezen product. Sterker: zij vergeten om welk product het eigenlijk gaat of wijzen het instinctief af omdat de belofte van seks in samenhang met bijvoorbeeld een autoverzekering** nogal ver gezocht is.

Sinds de jaren 60 zit seks in de lift. Dit hangt natuurlijk samen met de opkomst van jeugdcultuur. Ooit wordt het hoogtepunt bereikt, om in stijl te blijven. Er zal een moment komen waarop seks uit de gratie van de reclame geraakt. Dit moment zal samenvallen met de mate waarin de bevolking krimpt en vergrijst. Europa staat er wat dit betreft niet goed voor.

Mogelijk bedienen reclameboodschappen de beoogde klant op een andere wijze dan de commercie denkt. De associatie met seks appelleert aan de wereld van vooral jonge mensen. Mannen en vrouwen denken meerdere malen per dag aan seks. Bewust of onbewust past aan seks gelieerde reclame hierin. Met een aangeboden product heeft het weinig uitstaande. Als dit waar is, dan heeft het publiek de reclamejongens goed bij de neus gehad. Of valt dit nogal mee?

Mijn stelling is, dat seks weldegelijk verkoopt. Je moet de bewering alleen niet 1 op 1 zien: seks in een filmpje voor deodorant leidt niet tot een volksopstand voor de deur van de drogist. Verbreed het perspectief en je komt tot een andere conclusie.

Seks is een fundamentele menselijke behoefte. Door welvaart, techniek en veranderde moraliteit is er bovendien een hedonistische en narcistische maatschappij ontstaan. Iedereen is uniek in zijn eigen wereldje. Seks is in deze opvatting het ultieme individualisme. In het meest intieme wil iedereen over zichzelf beslissen.

Door te verwijzen naar seks suggereert de commercie dat kopen een primaire menselijke behoefte is en de beslissing wat je koopt een hoogst individuele. Reclame houdt zich minder bezig met feiten dan met fictie. Net als seks, dat ook tussen de oren zit. Je kunt stellen, dat de commercie seks gebruikt als glijmiddel voor geactiveerde subjectiviteit: niet de objectieve vraag wat is dit , maar de subjectieve vraag wat vind ik ervan staat centraal.

Nu nog een passende foto erbij en mijn theorie toont net zo logisch als de reclame voor een autowasserette. Of voor de getoonde Ferrari. Of om bedrijfsruimte te huren nu het nog kan.
What the fuck!

Monk
6 augustus 2015
(foto: Monk)

* in reclame is het gebruik van pornografische beelden bij wet verboden.
** het meisje dat met haar klassieke Mini Cooper opzichtig schade maakt, enkel om die leuke jongeman van Verzekeringsmaatschappij Nationale Nederlanden aan de telefoon te krijgen.