Voorheen had je Lubbers en Pronk met moraliserende woorden die een beroep deden op de christelijk humanistische tradities van Europa en specifiek van Nederland. Vandaag hebben we Timmermans niet eens meer nodig: Bekende Nederlanders struikelen over elkaar om hun bijdrage aan het populisme te leveren. De media zwelgen in emoties. Van het politiek front geen nieuws.
Al een beetje bijgekomen van uw Goede Bedoelingen en Tranen met Tuiten? Alle zelfgebakken koekjes uitgedeeld, oude truien en dekbedden ingeleverd en nog juist bijtijds bij zinnen gekomen toen het om die lege slaapkamer ging waarin een vluchteling lekker warm en droog mag logeren?
Zodra het tot concrete uitvoering van in der haast genomen besluiten komt, voel je de tegendruk toenemen. Kazernes zijn ineens toch net iets minder snel beschikbaar, een leegstaande school brandt af en een tentenkamp in de woonwijk is net iets teveel van het goede. Als uitvoerend orgaan om de stroom vluchtelingen en gelukszoekers op te vangen, grijpt COA uiteraard elke uitspraak of gelegenheid aan om haar problemen te lenigen. De organisatie kent het klappen van de zweep, al was het maar omdat zij deze zelf uitdeelt.
In mei 1999 zouden 400 gevluchte Kosovaren worden opgevangen in natuurgebied ’t Twiske, Oostzaan. Een dorpscomité was opgericht om, in samenwerking met de linkse gemeente, de verdrevenen de winter door te helpen. Niets mis mee, wat mij betreft.
Toen kwam de aap uit de mouw. COA overreedde het gemeentebestuur dat het beter was de Kosovaren te mengen met mensen uit andere windstreken. Het getal werd achteloos verdubbeld naar 800 en het zag er naar uit dat de te overbruggen winter permanent zou worden. De burgerij steigerde. De burgervader en zijn bestuurders mochten de handen dichtknijpen geen pak slaag te krijgen en het COA reed voortaan in een geblindeerde wagen door het dorp. Uiteindelijk kwam er geen enkele vluchteling.
Vandaag zie je vergelijkbare taferelen. De steun van de bevolking voor de immigratiegolf (want dat is het) neemt af voor deze echt op gang komt. In allerijl belegde informatie bijeenkomsten monden uit in ruzie. Het COA spreekt van een flink percentage hooggeschoolden om de indruk weg te nemen dat er een cohort ongeletterde bijstandstrekkers aankomt. Een kind weet dat zelfs die stuk of wat goed geschoolden jaren nodig hebben om onze taal machtig te worden. Den Haag duikt weg achter Brussel en Berlijn en brabbelt over humanisme en procedures.
Op Wilders na gaan onze bestuurders de kwestie en zijn implicaties systematisch uit de weg. Er is geen electoraal gewin bij te halen en juist veel te verliezen. In het laatste jaar van een kabinetsperiode wil niemand (nog verder) onderuit gaan met verkiezingen in zicht. Er is bovendien helemaal geen kabinetsbeleid, want dit college bestaat bij gratie van uitruil. Onze bestuurders zijn veehandelaren die het geen donder interesseert wat voor vlees bij de slager terecht komt.
Gezwegen of gelogen wordt over bijna alles. Bijvoorbeeld over de legitimiteit van de immigratie, ofwel de vraag of wij deze import wel willen. Genoemde aantallen van nieuwkomers worden stelselmatig te laag geschat, weggemoffeld met het verhaal dat velen zullen worden afgewezen en dus terug moeten. Dit gebeurt natuurlijk niet. Iemand die duizenden euro’s betaalt om hier te geraken, blijft gewoon. Wel zal de illegaliteit toenemen, met bijbehorende criminaliteit.
Het kabinet, dat zich altijd graag op cijfers en getallen beroept, zwijgt over de in te schatten effecten van gezinshereniging. Over de huisvesting geen woord, of het moet de bewering zijn dat de vluchtelingen recht hebben op een eigen woning. Mag ik weten waar deze staan? Werden ze niet jaren geleden door geprivatiseerde woningcorporaties verkocht aan mensen die een te hoge hypotheek afsloten? En kochten de corporaties met het geld niet allerhande financiële derivaten waaraan zij bijna of helemaal failliet gingen?
Verzwegen wordt bovenal dat de komende golf allesbehalve eenmalig zal zijn. De voorraad mensen die naar Europa wil, is onuitputtelijk en zal hoe dan ook gekeerd moeten worden.
Niets horen we over de onvermijdelijke clash tussen achtergronden en culturen van nieuwkomers versus zittende bevolking. Niets over de problemen en onderlinge haat die wordt geïmporteerd. Geen letter over wat Joden aan behandeling te wachten staat.
Niets over de onherroepelijk nadelige effecten op de gezondheidszorg, financiële vangnetten en het onderwijs. Over visie zei Rutte in mei 2014 ten overstaan van de OECD*: Visie is als een olifant die het uitzicht belemmert. Hij moet al aan zijn eigen dikke Ik hebben gedacht.
Bij de tumultueuze dorpsbijeenkomst in 1999 riep een enkele dame bevend, dat de nieuwkomers een verrijking van onze cultuur betekenden. Hoongelach was haar deel. Inmiddels zijn we een paar stadia verder. Grootschalige immigratie van ons vreemde en deels vijandige culturen zal ons vooral armer, eenzamer en harder maken.
Moeten we dan maar doen als de Oost Europese landen, met hun afwijzende opstelling en prikkeldraad?
Het zou een goede eerste stap zijn het sprookjesboek te sluiten. We hebben bestuurders nodig die de feiten op tafel leggen, de discussie willen voeren, visie tonen en niet als straathonden achter de vuilnisbak schuilen. En als zij dit nalaten? Dan komen er krachten in beweging waarbij Wilders nog als pure beschaving zal afsteken.
Monk
25 september 2015
(foto: Monk)
*Organisatie Economische Samenwerking en Ontwikkeling.
