Machthebbers hebben slechts tot doel de macht in stand te houden. Hiervoor moet alles wijken. De burgers blijven een laks vertrouwen houden in hun bestuurders. Combinatie van deze gedragingen leidt tot voorspelbare problemen.
Het dorp Oranje genoot tot voor kort slechts bekendheid bij vakantiegangers. De uit slechts 140 inwoners tellende gemeenschap herbergt namelijk een bungalowpark.
Precies deze faciliteit is aanleiding voor de rel rond asielzoekers.
Het Comité Leefbaarheid Oranje en Omstreken zag de bui al hangen. Waar de gemeente Midden Drenthe en het COA vergaderden over de opname van 1.400 asielzoekers in het park van Oranje, verzamelde het Comité de handtekeningen van alle inwoners voor opvang van maximaal 250 nieuwkomers. Wie denkt dat dit aanbod op een bevolking van 140 als een ruim gebaar werd omarmd, komt bedrogen uit. Na de nodige vergaderingen van bestuur, bevolking en uitvoerend orgaan COA, kwam een getal van 700 uit de bus. Helaas: wegens het volstrekt ontbreken van enig leiderschap in Den Haag, doorbrak COA het akkoord. Het moesten toch 1.400 asielzoekers worden. Hiermee was de exploitant van het huisjespark nog de enige tevreden dorpsbewoner.
Ik schreef eerder over de gang van zaken in Oostzaan in 1999 aangaande de opvang van Kosovaren*. De overeenkomsten met Oranje, nu 16 jaar later, zijn onmiskenbaar. Gelegenheid tot opvang, een naïef en onder druk gezet gemeentebestuur, een vilein COA en een zwijgende centrale overheid. Met als gevolg volkswoede waar eerst mededogen bestond. Overal ontstaat ruzie, de lokale bevolking wordt in het pak genaaid en de asielzoeker op voorhand gehaat. Gefeliciteerd bestuurders!
Aan leugens geen gebrek. Het COA, geruggensteund door Den Haag, zevert op de tv over het zogenaamd hoge opleidingsniveau van de Syriërs, waar de overgrote meerderheid nog niet de eigen naam kan schrijven. Den Haag doet voorkomen of sprake is van een familie optocht, waar de meerderheid bestaat uit viriele jonge kerels, die hun hormonale problemen meebrengen. Getallen worden genoemd als in ouderwetse koehandel. De worst van werkgelegenheid is al getoond, maar zal blijken bedorven te zijn. Over de vraag wie uiteindelijk de enorme kosten betaalt, hult Den Haag zich in hooghartig stilzwijgen.
De media duiken op elk incident, zoals zij eerder een bewust eenzijdig en sensationeel beeld van de opvangbereidheid in den lande en de feitelijke ontvangst (bloemen, applaus) toonden. Het conflict wordt aldus gepositioneerd tussen burgers en asielzoekers. Bestuurders en uitvoerend orgaan COA blijven goeddeels buiten schot. Hiermee wordt een volstrekt onvolledige en dus invalide discussie gevolgd.
Het werkelijke probleem is, dat Den Haag visie noch beleid ontwikkelde op een mogelijke toestroom van asielzoekers. Dit, terwijl het probleem al jarenlang speelt, namelijk op de Middellandse Zee en daarmee in Italië, een land dat behoort tot de kernleden van de EU. Den Haag deed vrijwel niets.
Nu de toestroom naar ons land een feit is en mogelijk nog veel grotere en meer permanente vormen zal aannemen, is het ook in de uitvoering dweilen met de kraan open. COA is de pitbull van Den Haag, een rol die zij met overtuiging invult. Gemeenten worden onder druk gezet en gemanipuleerd, de lokale bevolking bestaat pas wanneer ze met stenen gaat gooien.
De Tweede Kamer komt niet verder dan begrip voor de onvrede, maar wijst bovenal de negatieve benadering aan het adres van de bezoekende staatssecretaris af.
Samengevat: de bevolking heeft niets aan haar vertegenwoordigers.
Het kabinet zelf vormt steeds meer een soort gemeentebestuur van een Europa dat niet bestaat. Analoog aan de binnenlandse situatie, dienen zich in Den Haag ad hoc (Europese) problemen aan waar je weinig mee kunt aanvangen zonder bevoegdheden. Hiermee verliest Den Haag zienderogen aan legitimiteit bij de bevolking. Te elfder ure probeert het kabinet lokaal oproer de kop in te drukken door bestuurders zonder wisselgeld het land in te sturen. Henk Kamp ging met lege handen naar Groningen, Van Rijn werd overal uitgejoeld en Klaas Dijkhof reed bijna een vrouw overhoop in zijn haast Oranje te ontvluchten.
Het bestuurlijk niveau van Den Haag is zwaar beneden peil. Het regent ernstige tekortkomingen: de gaswinningkwestie, Pro Rail, betonrot in de HSL, de PGB zaak, belastingontwijking door de rijken inclusief het Koningshuis, de op sterven na dode krijgsmacht en nu de immigratiegolf.
Zelfs de aankoop van twee Rembrandt schilderijen, bedoeld om in het Rijksmuseum een achterhaald nationalistische glorie uit te dragen waar een Europees delen met Parijs voor de hand lag, is verpest. Nou ja, mogelijk kan een stukje graffiti uitkomst brengen.
Fake is immers de norm.
Monk
7 oktober 2015
(foto: Monk)
www.MonkWise.nl/Olifant van 24 september 2015
