Wat ik kan vertellen, is allemaal van gering belang. Vergeet dat nooit.
Het gaat over een leven zoals talloze anderen het ervaren en ondergaan. Er komt geen oorlog of vervolging in voor. Niemand wordt vermoord of moet moorden wat op termijn mogelijk even erg is. Er zijn geen schokken die je niet te boven kunt komen. Er brandt geen huis in af met alles wat je in de loop der jaren hebt verzameld of bedacht. Wel kan dit nog gebeuren, want niets is zeker tot de dood het levensboek sluit. Maar dan nog: het belang van Itaka ligt in de reis, niet in het bereiken ervan.
Mijn kleine belevenissen en beschouwingen weerspiegelen het leven van de Jan Modaal die ik ten diepste verfoei en minacht. Alles speelt zich af in een tijdvak van veiligheid, welvaart en vrede. Het gaat om evaluaties in het kippenhok om met de al even normale popgroep Normaal te spreken.
Goed beschouwd enigszins vervelend dus en mogelijk is juist dit de adder onder het gras. Het leven is een kracht tot overleven, storm en drang, verkenning en verovering, al dan niet in overdrachtelijke zin. De mensheid werd niet groot met achterover leunen, maar door nood en strijd.
Discipline als gedomesticeerde onmacht staat haaks op de drang tot beweging en vernieuwing. Dit is wat onze leiders en de commercie ons bieden. Zij sturen op productie en bevrediging. Deze activiteiten worden voorgesteld als belangwekkende verworvenheden, het voor de mens hoogst haalbare. Ze verschaffen de rust die nodig is om te kunnen dienen.
Vergist u zich niet! De mens denkt niet wat hij wil, maar waartoe hij wordt uitgenodigd en waarvoor hij wordt beloond.
TV ist die Droge, zong ooit Nina Hagen, maar een tv optreden was en blijft voor velen onbereikbaar. Vandaag is er het internet: Wikepedia voor wijsheid en Facebook voor sociaal aanzien, alles is voor iedereen en wordt opgediend in hapklare brokken. Uniformiteit in schijnbare diversiteit. Elkaar napraten is de norm.
Wie voortdurend afgesneden blijft van zijn diepste zelf, ontwikkelt op den duur klachten. De batterij raakt uitgeput, de machine hapert. Het laatste dat nog werkt is de module van zelfcensuur, de vrees te worden afgewezen, ingebrand door verwachtingspatronen.
Verworpenen der aarde, neem afstand van wat u wordt geacht te denken. Vergeet de praatjes van uw leiders en hun boodschappenjongens in de media. Gooi de reclamebladen bij het oud papier. Geef uw tv weg en zeg uw iPod account op. Er zijn geen gratis ideeën of gedachten, laat staan gevoelens of ingevingen, u aangeboden door leiders en de commercie. Denk zelf, herdenk uw memorabele momenten en gedenk wie u lief heeft.
Het had mooi kunnen zijn: een land, een continent, een beschaving in vrede en voorspoed. De mens past hierin slechts tijdelijk. Altijd is hij weer uit op rotzooi en ongein, wordt de drang tot dominantie te sterk, dagen zijn oerkrachten hem uit tot geweld, zo niet met wapens dan met woorden en streken van de pen. De mens is het enige wezen dat levenslang onder curatele moet worden gesteld.
Voor de doden van toen er nog volop werd gemoord, kwam het volgende bij me op:
Door de Duitse nacht
Krijst een voortvluchtige trein
Om genade.
Hier wil ik het bij laten voor ik verval in de gewoonte dat het weer om mij draait.
Monk
3 mei 2015
(foto: Monk)
