Monkwise

columns verhalen fotografie

MH18

| Geen reacties

Alles wat vliegt, kan vallen. Alles wat drijft, kan zinken. Bovendien gebeurt dit ook echt.
Een jaar geleden werd vlucht MH17 neergehaald. De slag dreunt na en dat blijft voorlopig zo. In 1912 stootte de Titanic op een ijsberg en zonk terstond. Een eeuw later weergalmt deze ramp nog altijd.

In beide gevallen speelde irrationeel gedrag een rol. De MH17 had niet boven oorlogsgebied mogen vliegen, maar deed dit desondanks. De Titanic dreef niet alleen op diep water maar ook op zelfingenomenheid van de rederij en rijke passagiers.
Hoezo: veiligheid voor alles?

Mijn leven lang woonde ik in de omgeving van luchthaven Schiphol. Ik zie elke dag vliegtuigen. Geregeld kijk ik even op en vraag me onwillekeurig af wanneer er een motor afbreekt of een sleep koffers en stoelen naar buiten wordt gezogen door een openstaande deur, kortom: wanneer een vliegtuig neerstort. Het is een oude angst, een visioen dat teruggaat op verhalen over WO II die ik thuis en elders hoorde. In de oorlogsjaren werd de hemel ingenomen door hele vloten bommenwerpers, op weg naar Duitse doelen. Binnen gezichtsafstand van waar ik woonde, zijn er twee omlaag gekomen. Mijn oom had een foto die prominent in de woonkamer hing.

Het land schijnt collectief in diepe rouw te zijn, een jaar na het neerhalen van de MH17 boven Oost Oekraïne. Begrijp me goed: ik respecteer alle direct betrokkenen zonder terughoudendheid. Ik weiger evenwel mee te gaan in een hype waar de politieke belangen van begin af valse lucht doorheen persen. Ons kabinet van sociale afbraak doet er alles aan om echte vragen te ontwijken, bedoel ik. Zelfs de publieke emo-tv werkt hier braaf aan mee. Alles voor de kijkcijfers, weet u wel.

Ik kom terug op de dagen toen ik nog jong en mooi was. Zonder internet of zelfs maar een encyclopedie zocht je naar manieren om aan informatie te geraken. Bijvoorbeeld over de leefomgeving van elke dag. Rizla, een fabriek van sigarettenvloeipapier, leverde plaatjes en bijbehorende boekjes over inheemse vogels. Zo leer je vogels kennen, stond op de kaft en zo was het maar net. Ik verzamelde de plaatjes en kende de teksten als een ouderling de Bijbel.

Ik begin hierover vanwege de wilde gans als oorzaak van MH18. Onder wilde ganzen vallen de kolgans, brandgans en ook de zwaan, zeg maar het hele spectrum ganzen waarmee dierenwelzijnsorganisaties de publieke opinie geselen.
Van de in mijn oude boekjes besproken 100 vogelsoorten leert men betreffende de wilde gans het volgende. De eerste zin is veelzeggend: Er is een tijd geweest dat er nog wilde ganzen in Nederland broedden.

Wanneer u klaar bent u te verbazen, kan ik melden dat het aantal wilde ganzen van 2013 naar 2014 is gestegen van 90.000 naar 114.000 exemplaren. Alleen in Noord Holland! Wie wil weten of ze broeden, moet dit weekeinde door de Wormer rijden of een kijkje nemen bij Schagen. Het lijkt wel een crèche op de weilanden, een soort extensieve vogelteelt.

Ik ga hier niet in op de miljoenenschade voor de boeren of het risico van vogelpest en andere ellende wegens deze door een lobby doelbewust bevorderde overbevolking. Den Haag is als de dood politiek de vingers te branden aan wat dan ook. Dat heb je in een land dat wordt bestuurd door populisten die drijven op de dagkoersen van de media.

Ik kondig MH18 aan, het neerstorten van een Airliner met ganzen in de straalmotoren. De kans hierop neemt namelijk met de dag toe. Stelt u het zich even voor: een Airbus met 200 man aan boord stijgt net op van Schiphol, de tanks geladen met 80.000 liter kerosine. De piloot onderkent het motorprobleem en probeert terug te keren voor een noodlanding. Dit mislukt en de Airbus stort neer op het centrum van Amsterdam. Enig idee van de gevolgen, niet alleen in doden, gewonden en materiële schade, maar ook van politieke consequenties, ellenlange processen en zwarte bladzijden?

Ook dan zal ik de directe slachtoffers en hun nabestaanden respecteren. Maar de neiging naar een stille tocht te gaan voel ik nu al opkomen. Als ik durf zal ik een groot bord opsteken met de tekst: Eigen Schuld, Dikke Bult. Ik vrees dat ik hiermee de volgende morgen niet levend haal. En dat, terwijl ik alle gelijk van de wereld zou hebben deze opvatting kenbaar te maken.

Monk
17 juli 2015
(foto: Monk)

Print Friendly, PDF & Email

Geef een reactie

Verplichte velden zijn aangegeven met een *.



De verificatie periode van reCAPTCHA is verlopen. Laad de pagina opnieuw.