Heeft u de Verzamelde Werken van 007 in huis? Niet wegdoen, want de Koude Oorlog is terug! De neergang van de Sovjet Unie mag destijds in Washington, Londen en Bonn met gejuich zijn begroet, in Moskou was de kater enorm. Het duurde even voor Gorby was opgehoepeld en Jeltsin in een fles jajem verdween, maar Poetin bestudeerde de schade. Zijn mening werd al snel gedeeld door miljoenen Russen: het land was nimmer tevoren door een vergelijkbare ramp getroffen. Hier moest een buitenlandse mogendheid de hand in hebben. Met een mengsel van leugens en halve waarheden kom je een eind, dat weet elke minister van Justitie en Vuiligheid, pardon Veiligheid.

Het begon met kleine irritaties, zoals Russische duikboten in Zweedse wateren en bommenwerpers boven de Noordzee. Vervolgens kregen we de kwestie Krim en Oost Oekraïne. En dan werd de MH-17 neergehaald juist boven dit gebied waar de Koude Oorlog al op temperatuur komt. Mooie begrafenissen moesten het Haagse politiek onvermogen of de onwil om Moskou aan te pakken, verbloemen.
Wij leven immers in Hopsi Topsi Land! Op het centraal station van Amsterdam kun je oorpluggen kopen voor een mega danceparty waar volop XTC in omloop wordt gebracht. Lekker uit je dak gaan en volgende week is het weer ergens anders feest! Inmiddels varen Poetins oorlogsbodems langs onze kust, op weg naar het allang hete front in Syrië. Oorpluggen kun je in Aleppo ook goed gebruiken, maar niet wegens de herrie van een dj.

Voor inzicht aangaande de Koude Oorlog voorbij het stadium van de anekdote hoeven we niet te rekenen op onze media. Wel duikt ineens een boek op dat zowel historisch als actueel blijkt, een combinatie waar we in Nederland nog zelden aan denken. Lotte Jensen legt in haar boek Vieren via Vrede uit, dat de meeste vredesverdragen in de Nederlandse historie de kiem van een volgende oorlog bevatten. Reden: de winnaar wenste geen rekening te houden met de verliezer.
Zo precies is door het Westen omgegaan met de ingestorte Sovjet Unie. Wij hielpen de Russen niet. Wij zwetsten liever over democratie, vrijheid en alles wat alleen de elite kon betalen. Bijna niemand hier die dit weet. Geschiedenis is immers een nutteloos schoolvak, zoals onderzoeksjournalistiek veel te duur is en ongezellig om te lezen. Wij kijken liever naar Youtube waar elke onnozelaar of manipulator een filmpje op kwijt kan. Voor de rest hebben we Emo-TV van de TROS en consorten.

De premier zegt niets van enig belang. Hij speelt de onnozele, net als zijn ministers, de Koning en diens Moeder: allemaal weten ze van niks. In de laatste begroting krijgt Defensie een fooi van 100 miljoen, waar minstens een miljard extra op zijn plaats is. De verhoging lijkt bovendien vooral bedoeld om lekker te kunnen blijven meedraaien in het Midden Oosten. Geen discussie over maatregelen om de bevolking wijzer en weerbaarder te maken. Een zakje geld op tafel voor de professionals en verder vertrouwen op economische sancties aan het adres van Poetin, Erdogan of wie ook. Sancties die onderhands ontweken worden om de eigen economie te ontzien.

De premier worstelt onverminderd met de afwijzende uitslag van het Oekraïne Referendum en moet er niet aan denken dat TTIP en CETA worden getorpedeerd. Dat krijg je ervan wanneer je de noden en het eergevoel van landen en volkeren wegwuift en de geopolitieke realiteit denkt te kunnen oplossen met neoliberaal kolonialisme. Want dit is waar het manipuleren naar eenvormigheid volgens westers model op neer komt.

Wat in de discussie (als die er al is) over de hervatte Koude Oorlog opvalt, is het gebrek aan reflectie aan Westerse zijde. Geen woord over de commerciële invasie van de Oostbloklanden of het opschuiven van de invloedsfeer van NATO, hoe dan ook een militair machtsvertoon. Laat staan dat licht valt op ons centrale probleem aangaande betrekkingen met de wereld buiten de EU: de gemaksverslaving. De burgers in West Europa zijn verwend met vrede en voorspoed over een periode die lang genoeg is om het geheugen uit te schakelen. In verschraling van het politieke discours zijn we afgezakt naar een cultuur van visieloos werken en consumeren. Wij zetten liever in op perfectionering van onze machines dan op zelfstandig denkende mensen.
Want onthoudt 1 ding, MonkWisers: de minachting van de westerse elite treft niet alleen mensen buiten de bekende hemisfeer, maar ook de eigen burger waar die niet in het rigide systeem kan of wil meedraaien.

De hang naar gemakzucht en arrogantie wordt aangemoedigd door de directies van multinationals, waaronder de banken. Ook na de Krach van 2008 (de ergste sinds 1929) is er in de verhoudingen nauwelijks iets verbeterd. Deutsche Bank bijvoorbeeld verdrinkt nog altijd in een miljardenstrop van oninbare schulden. De situatie erkennen en saneren, wordt alsmaar uitgesteld. Het sjoemelen en graaien gaat gewoon door en ook gewone burgers neigen weer naar schuldenvergroting. Dit is ook logisch, omdat kapitalisme alleen gedijt bij groei.
Onze politieke leiders verliezen zich graag in electoraal geneuzel en wegkijken: er is geen energiebeleid, geen migratiebeleid, geen huisvestingsbeleid, geen herstel van de financiële grondvesten. De Britten stappen uit de Unie. De euro, glijmiddel van de marktleiders, dreigt in te storten.

Is er verbetering in de opstelling van het Westen te verwachten? Hopen mag altijd. Merkel is hoe dan ook een leider van formaat en dat Trump het tot president van de USA zal brengen, lijkt goddank uitgesloten. Van De Haag behoeven we niets te verwachten. Klaver van GL babbelt Michele Obama na, Rutte speelt als vanouds de clown en kandidaat Lijsttrekker Asscher heeft nieuwe schoenen gekocht.
En toch: op het centraal station van Amsterdam trof ik een oude bekende, die achter de hand wordt gehouden door nota bene het land dat de EU de rug toekeert: Groot Brittannië. Geheim Agent 007 bekeek de toeristenstroom niet met tegenzin, maar als een mogelijkheid om in anonimiteit te opereren.
Ik heb er alle vertrouwen in. Wat moet je anders?

Monk
21 10 2016
(foto: Monk)