Monkwise

columns verhalen fotografie

Eat Pussy, or don’t

Amsterdam

BNN komt weer eens met een taboedoorbrekende show: Verkracht of Niet. Onder leiding van Geraldine Kemper en Tim Hofman gaan acteurs situaties naspelen waarin de vraag centraal staat of deze neerkomt op verkrachten of niet. Een panel beoordeelt de zaak.

Verkrachten is het ongewenst seksueel binnendringen van het lichaam door een ander.
In feite is het een bijzondere vorm van een veel omvangrijker fenomeen: geweld.
Dit komt voor in allerlei vormen en gradaties. De samenleving is ervan doortrokken. Geweld maakt deel uit van het leven. Gewoon omdat het kan en de mens een dominant en egocentrisch dier is. Anders gezegd: ook biologie kent dwang en ander geweld.

Verkrachting is zonder twijfel verschrikkelijk. De daad zelf is hiervan slechts een onderdeel. Er zijn ook gevolgen. Het kan leiden tot allerhande klachten, waaronder dissociatie, bindingsangst, achterdocht en vermijdingsgedrag. Het verpest je leven. Niet zelden komt hier terechte vrees voor zwangerschap en/of een SOA bij. In die zin is er weinig relativering denkbaar inzake het verkrachtingsvraagstuk.

Wel wil ik stellen, dat andere vormen van geweld dan verkrachten even ontwrichtend kunnen uitpakken. Niet voor niets speelt ook bij verkrachting machtsuitoefening een hoofdrol.
De band Nirvana draait terecht het woordgebruik om:

Rape me
Rape me my friend
Rape me
Rape me again*

Trap me de goot maar in, maak vooral misbruik van me. Verkrachten als term voor vernedering, van welke aard ook.

Er bestaat tastbaar geweld (klappen, aanrijden, opblazen, verkrachten) en institutioneel geweld. De eerste vorm is gewoonlijk duidelijk en bij de wet verboden. De tweede vorm schuilt in regels, decreten en formats, in het ontzeggen van alternatieven en in de taal.
Dit is zelden verboden, maar kan even funest uitpakken als tastbaar geweld. Overal ter wereld stelt de bovenliggende macht de wet en propageert deze als de beste levenswijze waaraan de ander heeft te gehoorzamen. Of zoals criminelen nogal eens stellen: ik eis respect!
In beide vormen van geweld is wil oplegging het ultieme doel dat de middelen heiligt.

Over het onderwerp verkrachten valt genoeg te melden en te discussiƫren. Zelfs ingeval de relatie met ander geweld wordt overgeslagen. Tijd en plaats bijvoorbeeld bepalen mede hoe tegen seksueel geweld wordt aangekeken, zowel door de dader als door het slachtoffer. In al te veel landen wordt aan met name de vrouw zo weinig waarde toegekend, dat de wetgeving nauwelijks aandacht aan haar besteedt. Maar ook in het westen en dus bij ons beschermt de wet slechts ten dele.

Het voor geweld vrijwaren van de ander komt in laatste instantie altijd neer op integriteit, een moreel kompas, de bereidheid niet te zwichten voor commercie, sensatie, wraak en gewenste kijkcijfers. Het is kortom een kwestie van beschaving.

BNN heeft een wisselvallige reputatie. Alleen al dat gesproken wordt van een show voorspelt weinig gunstigs. De kans op omfloerste, geniepige sensatiezucht is groot. Waarom juist dit kennelijke taboe, ook wel misdrijf genoemd, relativeren? Waarom komt niemand met een programma dat het opgeklopte belang van seks ter discussie stelt?
Niet leuk genoeg?

Misschien valt het mee. Het hangt van BNN af hoe de kwestie wordt opgepakt. Ga dus vooral kijken als u niets beters te doen heeft, maar houdt de zapper bij de hand. De beste afstraffing voor een misleidend programma is namelijk het omdraaien van de knop.

Monk
16 09 2017
(foto: Monk)

(foto: Monk)
* Nirvana, Rape Me, album In Uterus.

.

Reacties zijn gesloten.