Carnaval!

Wat mij deze dagen van de Russische inval in Oekraïne het meest verontrust, zijn de onnozelheid en het gebrek aan voorstellingsvermogen over de oorlog. Elementaire kennis over het land, zoals ligging, inwonertal, hoofdstad, middelen van bestaan, taal, internationale betrekkingen, is een zwarte vlek. Erger is, dat het woord oorlog geen enkel gevoel voor gevaar schijnt op te roepen. Politici verkondigen dat de stevige pakketten aan sancties de Russen snel tot andere inzichten zullen brengen. Het uitgangspunt is, dat het westen het verleden en de ratio aan haar kant heeft. Na 1989 immers is de geschiedenis op last van de liberalen wereldwijd afgeschaft. Het instorten van de USSR toonde aan dat “ons” systeem had gezegevierd en dat dit onvermijdelijk was. Aan tradities, gekrenkte trots of afwijkende denkbeelden elders in de wereld hebben wij geen boodschap. Andere landstreken dienen nog slechts voor de handel, de verschaffing van goedkope arbeid en grondstoffen, afzetgebied en om er vakantie te houden. Bij dergelijke opvattingen verbleekt het ouderwetse kolonialisme.

Het is oorlog in Europa. De Rus is een voormalige deelrepubliek binnengevallen. Dit is niet de eerste keer, maar wel op Europees grondgebied. Onze leiders hebben naar goed gebruik niets zien aankomen, laat staan preventief adequate actie ondernomen. Van eerdere invallen in de Kaukasus werd niets geleerd, van MH17 evenmin en de Russische inname van de Krim boeide niet. Wel waren er mooie herdenkingen, met veel egards en bloemen, ernstige gezichten en positieve voornemens: dit nooit weer, we zullen de schuldigen opsporen en berechten, onze gedachten gaan uit naar, bla bla bla.

Vrijheid werd gratis, defensie decennialang verwaarloosd – een keuze. En er veranderde nog iets: defensie ging niet langer over Europa, maar over bemoeienis met allerhande probleemgebieden buiten de poort. Wij traden toe tot de Wereldpolitie, een oud Amerikaans idee. Zo belandden wij in Libanon, Cambodja, Mali, Afghanistan, Irak, en Libië, om een paar bestemmingen te noemen. Repercussies in de vorm van aanslagen in Europa werden afgedaan als terrorisme.

Nederland heeft al heel lang een hekel aan defensie. Wij zijn een land van koopman en dominee. In de jaren 1980 werd dit vooral het CDA en de PvdA uitgedragen. De sociaal democraten achtten oorlogvoering onethisch, iets van barbarij waar wij boven konden staan. Het CDA zag jongelui liever meteen naar de arbeidsmarkt gaan, in plaats van dienstplicht te vervullen. En in geval van oorlog kun je altijd nog bidden.
Na Lubbers en Kok was het de beurt aan de Liberalen, vaak in combinatie met alweer het CDA. Defensie werd voortaan beschouwd als middel om internationale missies uit te voeren: optredens in gebieden waar Nederland niets te zoeken heeft, maar door een assertieve EU en NATO naartoe werd gestuurd. Door deel te nemen, mogen onze leiders aan veel te grote tafels meepraten en werd De Hoop-Scheffer (het keffertje van Bush) zelfs secretaris-generaal van NATO. De naïviteit van deze benadering mondde uit in Srebrenica, maar deze slachting lag natuurlijk weer aan anderen. Vandaag is onze meest gewaardeerde idee van defensie Kamp Koningsbrugge, te volgen als TV entertainmentserie.

Ooit bezaten wij 1000 parate tanks en een zwerm aan jachtvliegtuigen, fitte oorlogsbodems en een reservoir aan getrainde manschappen. Den Haag begreep tenminste nog onze verplichting aan NATO. Vandaag huren we 18 tanks van de Duitsers, staan boven het Midden-Oosten versleten F-16’s voor onderhoud in een hangar en wachten we al jaren op een besluit welke bedrijven een paar duikboten mogen vervangen. Een dergelijke opdracht moet namelijk Europees Aanbesteed worden en dat duurt wel een jaartje of 10. Bestelde vrachtwagens blijken te hoog om onder normale viaducten door te kunnen en bij training op de Veluwe moeten de vrijwillige soldaten zelf maar PANG roepen om een virtuele vijand uit te schakelen. Ja, wij weten van wanten. Onze minister ter zake is mevrouw Ollongren, die in een vorig kabinet haar geheime papieren in de buitenlucht liet wapperen. Bij een eventuele ontmoeting zal Poetin denken dat zij de werkster is van de Nederlandse ambassade.

Rusland is Oekraïne binnengevallen. Analisten konden dit allang zien aankomen. Misschien deden zij dit ook, maar werden hun rapporten door de feestregering van Rutte tegengehouden: wij willen alleen positief nieuws.
Nog te winnen Gronings gas (sic) werd in flinke hoeveelheden verkocht aan de Duitsers, die na de kernramp van het Japanse Fukushima op slag besloten hun kerncentrales te sluiten. Een geweldige misser van de regering Merkel.
Muziek bovendien in de oortjes van Groen Links! Wij zouden ook snel en totaal moeten overgaan op Groene Energie. Alleen: waar haal je die zo snel vandaan? De grote olieboeren werken slechts mondjesmaat mee. Sterker: Shell verdient geld aan de import en distributie van Russisch gas. In het kader van het positieve (Liberale) denken, wordt de burgerij zoet gehouden met gesubsidieerde zonnepaneeltjes en windmolens. De panelen kunnen hun stroom niet kwijt op het net en de windmolens leveren aan slokop bedrijven als de Amerikaanse Tech Reuzen in plaats van aan de burgerij. Marktwerking, weet je wel. En: een gunstig ondernemersklimaat.

Rutte reutelt op tv over ingrijpende maatregelen aan het adres van de oorlogszuchtige Russen. Dat deze als een boemerang terugkeren via afsluiting van Russisch gas, zien we later wel. Je wilt geen discussie over rantsoenering van energie. Dat er in Rusland opvattingen van historische aard vigeren die aan geen enkele maatregel van het westen boodschap hebben, weet Rutte heus wel, maar het past niet bij het positivistische liberale denken. Voor je het weet, gaan de mensen PVV of nog erger FvD stemmen. Nota bene nu, met gemeenteraadsverkiezingen voor de deur.

Waar het qua sancties op neer komt: wij hebben geen militaire stok achter de deur. De conventionele troepen zijn ondermaats, waarmee we al snel leunen op de inzet van kernwapens. En dit moet niemand willen. De Russen hebben al laten weten, hiervoor niet terug te schrikken. Bovendien is Oekraïne geen lid van NATO en evenmin van de EU. Er zit voor ons weinig anders op dan geduld te betrachten, speldenprikken uit te delen en het binnenlands gasverbruik te rantsoeneren. Wanneer de Russen de gaskraan sluiten, kunnen we slurpbedrijven als Tata stilleggen, de vakantieluchtvaart halveren en een programma starten om de burgerij tot matiging van het verbruik te dwingen.
Wat dacht u van progressieve belasting op gas en elektra? Deze maatregel kan meteen permanent worden.

Uiteindelijk (maar dit gaat nog wel even duren) moeten de doelstellingen van EU en NATO eens goed tegen het licht worden gehouden. Kan de EU meer zijn dan een Europees Verbond van Multinationals? Waarom voldoen we sinds jaar en dag niet aan de door ons zelf ondertekende NATO-norm (2% BNP)? Hoe krijgen we semi autoritaire Oost-Europese staten in het gareel (of stoten ze af)? Wanneer begint de politiek naar de bevolking te luisteren? Wanneer houden we op om spaargeld te belasten en de burgers te dwingen om te beleggen – dus mee te doen aan het casino kapitalisme en de opgefokte huizenmarkt? Wanneer houden die debiele reclames rond het gokken eindelijk op? Zomaar wat vragen.

Onze leiders blijven halfbakken teksten en intenties uitzenden, voldoen niet aan hun zelf gepropageerde openheid, lappen de rechtsstaat aan hun laars, houden de grote bedrijven de hand boven het hoofd en zetten een grote mond op tegen de maffiose leider van de tweede grootste kernmogendheid op aarde. Poetin weet alleen waar Nederland ligt, omdat hij af en toe de Koning voor een feestje uitnodigt.

Ga lekker carnaval vieren, mensen! Hopsa heisasa! Poetin zal het niet zo bedoelen en Oekraïne ligt een eind bij ons vandaan. Wanneer er om wordt gezeurd, maken we een tientje over naar het Rode Kruis. Wij zijn net terug bij normaal en willen niet gestoord worden.

Monk

25 februari 2022