De geschiedenis wordt geschreven door overwinnaars. Wie 1984 van George Orwell kent, weet dat machtige regiems de geschiedenis herschrijven ingeval dit zo uitkomt. Wanneer een nieuwe versie gereed is, wordt deze gepresenteerd alsof de situatie altijd zo is geweest. Andere versies zijn verboden en worden met repressie bestreden.
1984 leest als een liefdesverhaal, maar gaat ook over het functioneren van een dictatuur: totale controle, tegenstanders uitschakelen, opportunistische bondgenootschappen aangaan, de taal als wapen inzetten bij het beschrijven van heden en verleden.
Onderbelicht blijft, welke economische motieven achter het gedrag van Orwells almachtige Staat schuilen.
Poetin rechtvaardigt zijn oorlogen (Oekraïne is niet zijn eerste) als het noodzakelijk bestrijden van regiems, die samenvallen met vreselijke oude vijanden en de schuldigen aan de instorting van de Sovjet-Unie. Hiertoe is ook de tandem met de Kerk uit de tsarentijd hersteld. Tevens wil Poetin een waarschuwing uitzenden aan het adres van andere landsdelen die heimelijk dromen van afscheiden. Zo zijn er signalen, dat Siberië onafhankelijkheid begeert. Geen onzinnig idee, want het gebied bezit voldoende bodemschatten om zich te redden en via de overlevering herinnert men zich de tijden zonder Russen.
Op vergelijkbare wijze gedraagt China zich naar Taiwan. In 1948 werd het eiland toevluchtsoord van de door Mao verslagen nationalisten. Al meer dan 70 jaar functioneert Taiwan als onafhankelijke staat. Vandaag eist de Chinese Leider Xi Taiwan op als afvallige provincie. En dit is niet het enige gebied waarover China in conflict is: denk aan Tibet en de grensconflicten van de jaren 1960 met de Russen in de Mongoolse gebieden.
Nationalistische retoriek domineert de media. Er zijn de gekwetste gevoelens van de bevolking, de vertrapte eer, de demonische vijanden die vernietiging van Rusland nastreven. Onbesproken blijven economische motieven. China aast namelijk op de wereldwijd bekende Taiwanese chipsindustrie. Hiermee kan Xi zowel het Westen als Moskou onder druk zetten. Moskou op zijn beurt aast op Oekraïne om met de enorme graanproductie van het land internationaal chantage te bedrijven. Zoals nu al gebeurt met gas en olie.
Waar oorlogsdoelen niet worden gehaald, kan je de ander alsnog vernietigen.
Bij gebrek aan militair succes maken de Russen delen van Oekraïne met de grond gelijk. Het is niet moeilijk te raden wat de Chinezen doen ingeval zij op adequate tegenstand van Taiwan stuiten. Zelfs wanneer de overname van de chipsindustrie mislukt, dan nog is die van Taiwan uitgeschakeld. Dit heeft wereldwijd gevolgen voor technologische vernieuwing.
Deze overwegingen hebben mij op een idee gebracht: Nederland moet terug naar de situatie van 1815! In het post Napoleontische Europa werd tijdens het Congres van Wenen het Verenigd Koninkrijk der Nederlanden gesticht. De zuidelijke Nederlanden werden de facto onderworpen aan onze houten koning Willem I. Met succes kwamen zij in opstand, maar de Afscheiding van 1830 is natuurlijk illegaal! Poetin en Xi zouden zeggen: België is helemaal geen land, maar een afvallige provincie. Mijn verborgen economische motief: de haven van Antwerpen, het beheersen van de hele delta van Rijn, Schelde en Maas.
Er is al eens onderzocht, hoe oorlog met de zuiderburen zou verlopen. Eerst boeken de Belgen winst: Zeeuws-Vlaanderen en Limburg gaan tijdelijk verloren. Ze rukken op tot aan de grote rivieren. Dan volgt een ommekeer. Holland is rijker en kan zich betere wapens en desnoods huurlingen veroorloven. De Belgen kunnen wel inpakken. Frankrijk en Duitsland zien hun kans schoon en storten zich op de betwiste gebieden van Wallonië. Onze in 1815 internationaal erkende grenzen worden misschien niet integraal hersteld, maar wat moet je met de Ardennen? De eenheid van het taalgebied wordt hersteld, een soort Alle Heim Ins Reich. Als goedmaker naar Europa wordt Brussel een vrijstaat, tevens hoofdstad van de EU….
Wat zeg ik daar!? Europese Unie? Moeten er niet wat vroegere grenzen in ere worden hersteld, bijvoorbeeld die van Duitsland?
Dus, vrienden van de nationaal historische genoegdoening: Te Wapen!
Monk
7 augustus 2022
