Het begon al met het voorlezen van de Troonrede. Wilders en GL-coryfee Rosenmüller waren naast elkaar gezet. Het was een beeld dat de situatie goed uitdrukte: het humanistische maar ook drammerige en elitaire links versus het jongere, verongelijkte en onwennige rechts. Wilders keek stuurs voor zich uit, de armen defensief over elkaar geslagen. De manier waarop Gerrit Zalm de bijeenkomst opende, was al even veelzeggend. Het Hoera! voor de koning klonk alsof een schoolklasje verplicht het Wilhelmus moest zingen voor CDA oud-schoolmeester Buma.
Wat mij gaandeweg de debatten stoorde: het herhaaldelijk door Wilders inpeperen van de oppositie dat hij (=PVV) de grootste partij is geworden. Waarmee hij bedoelt, dat de verliezers hun bek moeten houden. Deze haaks op de betekenis van democratie staande sneer werd nog eens explicieter gemaakt door zijn tussentijdse opmerking dat hij (=PVV) helaas niet zijn hele programma kan doordrijven omdat hij geen 76 zetels in de Tweede Kamer heeft. Agressieve machtspolitiek. Aangevuld met de kennis, dat Wilders (=PVV) de Eerste Kamer liefst gisteren zou afschaffen. Wilders voert liever politiek bij de dagkoers en heeft aan institutionele toetsing – een instrument om de balans te bewaren in het democratische proces – geen behoefte. Instabiliteit en chaos bevallen hem beter. Daarin komen onderbuikgevoelens namelijk beter tot hun recht. Het komt neer op de democratie gebruiken om hem daarna af te schaffen.
Vooralsnog blijft het regeerakkoord voornamelijk een intentieverklaring van een bij elkaar geraapt kwartet, met een extern aangetrokken bedrijfsleider. Concrete invulling ontbreekt nog op allerlei vlakken. De in de onderlinge omgang doorklinkende goede wil elkaar met rust te laten, verhult niet de diepere onderlinge tegenstellingen en het besef van alle coalitiegenoten dat de achterban verdeeld is. Dit geldt zelfs voor Wilders (=PVV). Hij leverde tijdens de formatie nogal wat in – tenminste op papier. Hem kennende, mag je erop rekenen dat hij vanaf nu alles zal doen om zijn speerpunt (migratie) alsnog ten volle door te voeren. En geen gelegenheid zal laten passeren, om links te pesten. Voor Wilders (=PVV) is elke tegenstander links.
Dit roept de vraag op in hoeverre het hem ten diepste om de migratiekwestie gaat. Waarmee Wilders (=PVV) bedoelt: islamisering. Dit onderwerp, dat op zich als legaal mag worden beschouwd, zou wel eens vooral tot breekijzer kunnen dienen om het parlementaire stelsel ofwel ons centrale vehikel van democratische besluitvorming, te ontregelen en voor de honden te gooien. Niet toevallig had Wilders (=PVV) het al eens over het nepparlement. Het onmiddellijk ingezette contact met de EU om een zogenaamde opt-out voor ons land ter zake migratie los te peuteren namens vazal Faber wijst in deze richting.
Migratie veroorzaakt tot op heden in Nederland helemaal geen crisissituatie in de zin van de voorwaarden voor het verwerven van zo’n uitzonderingspositie. We hebben hier geen Lampedusa of Calais. Er is slechts sprake van een opvangcrisis, gevolg van jarenlang wanbeleid onder Rutte. Zelfs Wilders (=PVV) erkent dit impliciet. Het gaat om een door bevolkingsdelen als crisis ervaren situatie. Aldus eerder spreekpop Dick Schoof. De gevolgen voor de samenleving wegens arbeidsmigratie, met name door gebrek aan huisvesting, zijn veel groter en tastbaarder. Timmermans van GL-PvdA wees hier terecht op. Maar ja, daarmee raken we aan de belangen van werkgevers die hiervan profiteren. Met name VVD heeft deze vorm van migratie jarenlang (deels in het geniep) bevorderd, precies wegens deze belangen.
Opmerkelijk in de debatten is de verongelijkte toon die wordt uitgezonden door de coalitie. Zo zie je, dat verzuring niet perse een linkse eigenschap is. Wilders (=PVV) hoort de commentaren en verwijten zwijgend aan, gevolgd door een irritant mondklikken. Af en toe kan hij zich niet inhouden en deelt een sneer uit, zoals aan SP-voorman Jimmy Dijk die hij het woord communist nariep, na hem te hebben verweten makkelijk kritiek te leveren in plaats van verantwoordelijkheid te nemen. Een onzinnig argument aan het adres van een kleine linkse partij in een rechtse mainstream. Of wil Wilders (=PVV) graag de SP erbij in zijn kabinet? In het parlement zitten bovendien geen communisten meer.
Na de eerste dag van debatten is duidelijk hoezeer dit kabinet als los zand aan elkaar hangt. Samenwerking kan slechts gehandhaafd worden, waar voor de onderscheiden partijen iets in de praktijk te halen valt. Zo wankelt NSC (Van Vroonhoven) al meteen op de ethiek in aanpak van de veronderstelde asielcrisis en klinkt de wens van BBB (Van der Plas) over het ontzien van varkens- en pluimveehouders in de mestproblematiek naar wanhopig gejammer. Zegt Caroline er ten overvloede bij dat de melkveehouders ontzien moeten worden. Dus eigenlijk moet er niets gebeuren, behalve dan inzetten op innovatie. Om dit bevorderen, wordt het hoger onderwijs met haar instemming flink gekort. Wel eens in de buurt van een varkensstal geweest? Na 10 minuten kan je kleding in de wasmachine en moet je zelf aan de beademing. Nederland stoot al jaren meer uit dan de Europese richtlijnen toestaan en het geduld van Brussel mag eindelijk op=op zijn.
Wilders (=PVV) snapt dit allemaal ook wel. Hij weet heel goed hoe de hazen lopen in Brussel. Toestemming voor welke opt out dan ook komt er niet en terecht, omdat er geen reden toe is – in een rijk land als het onze dan nog. Daarom denk ik, dat het Wilders (=PVV) om iets anders gaat: het ondergraven van de democratie in eigen land en onrust stoken in Brussel ofwel de EU. Niet voor niets heeft hij het over zijn asielcrisis als een mini-nexit. Met een Europa in onenigheid, kan voor Wilders (=PVV) bovendien de steun aan Oekraïne worden teruggedraaid, mogelijk in de veronderstelling dat de gaskraan van Moskou weer open kan. Dit zou goed nieuws zijn voor het bedrijfsleven en de geldschieters die hij op Ruttiaanse wijze steunt.
Het eerste effect van dit gedrag is al een feit: de geweldige democraat Orban van Hongarije haastte zich om voor zijn land eveneens een uitzonderingspositie inzake migratie aan te vragen. Met zulke vrienden heb je geen vijanden meer nodig. Het pokeren met slechte maskers en slappe knieën is begonnen.
Monk
19 september 2024
foto: Monk