Mijn vrouw vroeg of ik geen belangstelling had om haar reisverslag te lezen. Haar vraag impliceerde natuurlijk een zeker verwijt aan mijn kennelijke desinteresse. Ik nam even de tijd om na te denken. Dit mocht. We waren immers met vakantie … Lees verder →

Hoe bent u hier gekomen? Het mooie blondje stelde de vraag zonder mij aan te kijken. Haar beeldscherm toonde ongetwijfeld een digitale format. Ik ben voor de deur uit een auto gegooid. OK. Wat voor één? Kenteken? Een zwarte Dodge … Lees verder →

De vriend had een bijzondere lichaamstaal, waarvan hij zich waarschijnlijk maar ten dele bewust was. Met minieme gebaren kon hij zijn woorden een bepaalde lading meegeven. Je kreeg onwillekeurig het gevoel deel uit te maken van zijn leefwereld. In een … Lees verder →

Naast het schoolbord konden landkaarten worden getoond. De onderwijzer rolde er één uit, bevestigde het touwtje aan een haak en dan volgde enig gehannes om de boel recht te hangen. Van elke provincie was het gebied afgebakend in kleuren en … Lees verder →

De behoefte aan vuurwerk is bij mij nooit sterk geweest. Al in een vroeg stadium begreep ik dat een enkele klap of vuurpijl het geld van de aanschaf niet waard kan zijn. Mogelijk werd mijn opvatting ook gewoon bevorderd door … Lees verder →

De poes wachtte op de vensterbank van zijn huis. Ze deed alsof ze hem niet zag komen, maar dit was toneel. Katten zien en horen veel scherper dan mensen. Stennis speelde het spelletje mee. Op zijn beurt keek hij langs … Lees verder →

De zomerdagen waren loom en oneindig. Het leek alsof er altijd op iets werd gewacht. Mensen droegen slechte kleding en vonden troost in de gedachte dat God bestond. Baas was baas, knecht bleef knecht. Zwijg over het eten: de eentonigheid … Lees verder →

Lang geleden woonde ik bij een mevrouw in huis. Hier zal ik haar Moeder noemen. Ze is onderhand stokoud en loopt een beetje krom maar niet zonder snelheid. Onlangs was ik bij haar om de tuin rond het vrijstaande huis … Lees verder →

Het geluid moest hem hebben aangeraakt. Herman werd langzaam wakker, maar niet helemaal. Naarmate hij meer ontdooide, leek het bovendien zozeer af te zwakken dat hij twijfelde echt iets gehoord te hebben. Op dezelfde manier week een onbestemd lichamelijk onbehagen … Lees verder →

Het voelde alsof ik heimelijk een nestje jonge katten ging verzuipen. Ik geneerde me omdat ik op weg was een paar afgedragen schoenen naar de vuilstort te brengen. Voor wie na deze bekentenis afhaakt, heb ik alle begrip. Is dat … Lees verder →