Monkwise

columns verhalen fotografie

Ali Baba Al Hollandi

Almere Haven

Nota bene het Noord Hollands Dagblad, slipstream paper van De Telegraaf, maakt melding van het historische rapport over economische groei in Nederland, uitgevoerd door RABO.  Het gaat dus niet om linkse propaganda, bedoeld om het kapitalisme en neoliberalisme te bashen.

Wat blijkt? Al sinds 1977 gaan huishoudens waarvan de kostwinners in loondienst zijn, er nauwelijks op vooruit. RABO noemt de inkomensaanwas voor deze grote groep mager. Voornaamste winst voor de burgerij ligt in de omstandigheid dat de overheid meer geld ter beschikking kreeg en dit deels hiervoor aanwendt. Anders gezegd: werknemers kregen nauwelijks iets los bij hun werkgevers, vakbonden of overheid ten spijt.

Om het hele gerecht maar ineens op te dienen: recente berekeningen tonen dat ook vandaag deze trend wordt voortgezet. VVD en handlangers mogen juichen wat ze willen over het doorzettend economisch herstel, gewone werknemers gaan er niet of nauwelijks op vooruit. Laat staan gepensioneerden, werklozen of arbeidsongeschikten. Voor hen verslechtert het klimaat eerder en dan heb ik het niet alleen over geld.

Veertig jaar lang, voor velen een geheel arbeidsleven, is de werknemer vooral overgeslagen. Of hij nu werkte voor een particulier bedrijf dan wel voor de overheid of iets daar tussen. Deze groep werd decennia lang bestookt met het belang van loonmatiging en omgekeerd geconfronteerd met hogere kosten van levensonderhoud. Dit laatste geldt vooral (maar niet uitsluitend) het eigen huis. In 1977 kocht je in de Amsterdamse Jordaan een pand van 4 woonlagen voor 30 tot 50 duizend gulden. Vandaag gaat een dergelijk bezit weg voor 1 miljoen euro. Een kloterige etage van 50m2 voor 250.000 en het is dringen geblazen. Hierbij opgeteld zaken als baanzekerheid, gezondheid, veiligheid en milieu, mag je stellen dat vooral werknemers in de Randstad  sigaren uit eigen doos hebben gerookt.

Waar ging en gaat de bejubelde economische groei dan wel naartoe? Het zal niet verrassen dat dit het bedrijfsleven is. Volgens RABO verbeterden bedrijven hun positie sinds 1977 met een factor 3. Wie in het leven een beetje oplet, weet dat het ene bedrijf het andere niet is.  Sectoren verschillen, ook in de tijd, en niet elke ondernemer is in staat of bereid om koelkasten op de Noordpool te verkopen. Schaalvergroting richtte een slachting aan en leidt andersom tot een geduchte financiële elite. De overheid, sinds Lubbers aantreden in 1982 politiek verrechtsend, droeg ook bouwstenen aan. Onbekommerd lenen en aftrek van hypotheekrente leidden tot hoge burgerschulden en stijging van de prijzen voor onroerend goed. Het voornemen van Rutte III om (de toch al lage) vennootschapsbelasting af te schaffen, bevestigt de trend.

De gang van zaken komt helaas niet neer op een uitglijder welke kan of zal worden rechtgezet door geschrokken werkgevers en regeringspartijen. Integendeel, het is precies zoals kapitalisme werkt: een piramidespel met weinig winnaars en veel mensen die worden afgescheept met kruimels. Het is een ideologie, een in beleid gegoten machtsverhouding. Het gaat ook niet alleen om geld, maar evengoed om afkalvende arbeidsrechten, teruggeschroefde voorzieningen, verschralende journalistieke kwaliteit en kreupel onderwijs.

Stemt u dus vooral VVD, PvdA, CDA, D66 of CU bij de komende gemeenteraadsverliezingen! U kunt ervan op aan dat de rekeningen blijven stijgen en uw inkomen vastroest. Joop komt straks met de musical De Aardappeleters. Moet u echt gaan zien, want hij gaat over u.

 

Monk 6 februari 2018

(foto: Monk)

 

 

Noord Hollands Dagblad, 5 februari 2018.

Print Friendly, PDF & Email

Reacties zijn gesloten.