Voor mij is luxe een eerste levensbehoefte, fact. Ik kan geen genoeg krijgen van de leuke content over mijn leefwereld. Al die culturele, culinaire en modieuze hoogtepuntjes, handig verzameld via het nieuwe online platform. In een wereld van abundance en keuze stress kun je beter bundelen. Fashion, art, gadget food, funny stuff all most affordable. Want, laten we eerlijk zijn, een Audemars Piguet koop je voor jaren: noem het duurzaamheid. Een associate on the job kocht onlangs een TAG Heuer, maar die heeft lowtech sports look, plat gezegd: het lijkt of deze watch door een kid in elkaar is gezet.
Voor mijn appartement heb ik een prominente interior designer laten komen. Deze was bij de koopprijs inbegrepen, all inclusive, om te brainstormen en de vertrekken te personaliseren. Yojanneke heet zij, maar haar partner in crime (ha, ha) JoppieMartijn paste net iets beter bij me. Hij was het bovendien die mij wees op enkele grijze wenkbrauwharen. Die kunnen echt niet in de eyebrow revival waar ook ik als man gevoelig voor ben. Looks means branding. Onze to do bucketlist bleek bovendien op elkaar aan te sluiten en zo kon het gebeuren dat we ineens grapjes uitwisselden over een reservering op Zorgvlied. Wel jammer van Yojanneke, lekker wijf.
De afstand tussen business en leisure in onze office compound is slowly evaporating. My iPhone is my office, om het samen te vatten. Zo kan ik met een fysical workout bezig zijn en tegelijk insteken op company developments en aan de virtual conference deelnemen. Beweging bevordert het denken immers. Na afloop als ik even wil chillen, pak ik een tasty mangojuice (never Negroni zoals anderen doen) en hang even in de Botanic, de inpandige tuin waar je internetverbinding optimaal blijft. Without my iPhone I am noting, without me my iPhone is nothing, remember?
Groei is bij ons de norm, daar was ik snel achter en het past wonderwel bij mij. Filosofisch gezegd: convictions fit you or they don’t. Je kunt deze onmogelijk verwerven via het net of door peptalk van de divisiemanager. Dit laatste gebeurt wel eens, maar dan is het een feest van herkenning. Groei dus, Growth zoals we onderling absoluut zeggen. Personal level natuurlijk, maar ook growth van de company as such, wat zeg ik: van het framework, including de leuke upstart boys and girls die out of the box experimenteren. Growth gaat samen met development, permanent education, empowerment, investment, sharing, flexibility, you’ve got so much to offer, weet je. We hebben het dus over een concept, bedoel ik en niet alles behoeft uitgelegd te worden.
Dit alles mag een beetje selfish overkomen maar, zoals ook de bij ons erg populaire Mark I altijd heeft gezegd: het BNP moet vooral van ons komen. Wij vormen de economische motor, de banenturbine en veel meer dan dat. We zijn de avant-garde van de cultuur en de taalontwikkeling die uiteraard global is. Noblesse oblige, dus voeren wij een sustainable agenda om honger en onrecht op mondiaal niveau te bestrijden. Onlangs nog hebben we met de company gejogged tegen dwarslaesie, pretty intense, leuk voor de teambuilding en beslist community endorsing. Na afloop trouwens nog even geneukt met Annabel.
Wat ik verdien? No shit en wat een k*tvraag. Mijn inkomen is fluïde, laten we het daarop houden. De kost gaat voor de baat en wat denk je dat real lifestyle kost, zelfs zonder E-car die ik niet heb gekocht al beviel de rented Fisker mij enige tijd goed. Ik bezit zelfs helemaal geen auto meer! Mijn voornaamste zonde is een oldschool stereo van Accuphase die een beetje veel watts uit het stopcontact slurpt. Ik zeg: you can’t go green without signs of full red. De vriend van Femke Jeweetwel rijdt in een vuile Merc en wat is er mis mee?
Oh hell. I gotta go now! Ik moet mijn nieuwe Matinique ophalen. Om morgen weer clean and crisp in the office te verschijnen, want meeting real people blijft essential, al beweren de diginerds anders. Have a nice day, my friend!
Monk
31 juli 2018
(foto: Monk)
