Amsterdam Noord
Er zijn dingen die ik nooit zal begrijpen. Directeur Thijssen van Greenpeace zegt in een interview met NRC, dat hij had gedacht dat multinationals het klimaat serieus zouden nemen. Welk wereldbeeld moet er in je brein rondzingen als je hoopt dat zakelijke belangen van de dag zullen wijken voor het algemeen belang op lange termijn? Hoeveel voorbeelden van het tegendeel wil je hebben? Kapitalisme is cashen en wegwezen.
Op 20 december 2018, daags voor het Klimaatakkoord werd aangeboden aan het kabinet, trokken milieuorganisaties en FNV de stekker uit het overleg. Weglopen van de klimaattafel was terecht: in het voorstel betaalt de burger en verdient de industrie aan het akkoord. Dit, terwijl de industrie 78% en de burgers 22% van de vervuiling veroorzaken. De stropdasjes van VVD en D’66 reageerden verbolgen. Politieke broekenplasser Jetten verdedigde het akkoord met de arrogantie die de Partij na Van Mierlo de Partij. Jinek prikte beschamend simpel door zijn domme gewauwel heen.
Denk niet dat ik een onvoorwaardelijk aanhanger ben van vakbonden en milieubeweging. FNV viel onder meer over het lot dat werknemers in de kolenindustrie bij vergroening staat te wachten. Ja, wat wil je dan? De dagen van Den Uyl met zijn politiek om oudere werknemers in de WAO te dumpen, zijn lang voorbij. Milieuclubs hechten aan Groene Stroom: elektriciteit opgewekt in de allesbrander. Hun standaard gejammer over aangespoelde bruinvissen en hertenafschot drijft op goedkoop sentiment. De bejubelde plannen voor mega windmolenparken zijn peperduur, miserabel voor het uitzicht, slecht voor de vogeltrek, militair kwetsbaar en bovenal ontoereikend als stroomvoorziening, al bouw je de hele Noordzee ermee vol. Kernenergie is onbespreekbaar.
Neemt niet weg dat analyses aangaande de neergang van het milieu op aarde genoeg harde feiten bevatten om de mens hierin een nefaste rol toe te kennen. Van bijvoorbeeld plastic afval kunnen we stellen, dat de schade onoverzienbaar is. Alleen idioten geven Trump gelijk waar hij stelt dat de opwarming van de aarde niets met menselijk handelen te maken heeft. En zelfs Trump weet beter, maar erkenning past even niet in zijn kraam als directeur van corporate run USA.
Greenpeace gaf de brui aan overleg. In hun plaats was ik er niet aan begonnen. Waarom zouden multinationale productiebedrijven het klimaat serieus nemen en er zelfs voor willen betalen? Waarom zouden neoliberale politici meewerken aan een rechtvaardiger lastenverdeling waar zij de tweedeling zelf bevorderen? Alleen angst voor verlies van bezit en status kan de elite intomen. Macron bond pas in nadat de Champs Elysées in brand stond: hij stond voor de hele wereld te koop. Globalisme en neoliberalisme staan per definitie haaks op waarden als rechtvaardigheid en democratie.
Multinationals weten als geen ander wat ze produceren en uitstoten. De directie van VW stuurde het gesjoemel met uitstootwaarden zelf aan, wat dacht u? Elke scheepskapitein weet dat de afgewerkte olie waarop zijn schip vaart, de meest gore afvalstoffen de lucht in blaast. Maar de troep is goedkoop en dat volstaat. Neoliberale politici kleven aan het pluche en dienen de Mammon. In de kwestie van de dividendbelasting maakte onze premier de denkfout dat de multinationals hem ter wille zouden zijn. Had hij niet als een eenzame leeuw voor hun portemonnee gevochten? Maar zij lieten Rutte steenhard vallen toen het hen uitkwam. Zo liggen de verhoudingen.
Directeur Thijssen van Greenpeace liet zich vilein ontvallen, dat het makkelijk is om aan een gebouw te gaan hangen en juist moeilijk (dapper) om met de tegenstander (multinationals, rechtse politiek) aan tafel te zitten. Ach gut, laten we hem een bosje fresia’s sturen. Praten met de macht op basis van zogenaamde gelijkwaardigheid levert vooral schijnresultaten op, in een eindeloze gang van vertraging en manipulatie. Greenpeace heeft genoeg ervaring om te weten wat er moet gebeuren. Rainbow Warrior, weet u wel? Daar past kantooroverleg met gehaktbal Jetten voorlopig niet bij.
Monk 5 januari 2019
Foto: Monk
