7 maanden geleden* schreef ik over het gewelddadige conflict tussen Israël en – ja wie eigenlijk: Hamas, Hezbollah, de Palestijnen, de Arabieren, Iran, de Islam als religie?
Over deze laatstgenoemde optie kunt u schamperen, maar zo gemakkelijk ligt het niet. Immers, Israël is gebaseerd op religie. De kern van het Zionisme is, dat het Staat en Religie verbindt. Zonder Zionisme geen Joodse Staat.

Premier Netanyahu en zijn kompanen waren door een hooghartige houding en slecht werk van de Mossad niet voorbereid op een omvangrijke en gewelddadige terreuraanval door Hamas. Ze hadden die domme Palestijnen wel onder controle, zo werd min of meer gedacht. Meteen werd een oorlogskabinet gevormd en Hamas zou snel verslagen worden. Meer dan 38.000 doden later en rondkijkend in een goeddeels verwoest Gaza, kunnen we vaststellen dat de doelen bij lange na niet zijn gehaald. In de Israëlische gevangenissen worden wandaden aaneen geregen en erger: ontkend voor het oog van de wereld. Wat nu?

Zionisme impliceert, dat Israël per definitie gelijkwaardige opname van andere religies dan de Joodse uitsluit. Niet-Joden kunnen in het land slechts wonen en leven als gast of tweederangsburger. Palestijnen (maar ook andere bevolkingsgroepen) die sinds de 6-daagse oorlog van 1967 (illegaal) onder bestuur van Israël zijn gesteld, zijn hiermee gedegradeerd en worden door het orthodoxe deel van de Israëliërs ook openlijk zo behandeld.

Zionisme dicteert eveneens impliciet dat van een 2-statenoplossing geen sprake kan zijn. Precies wat de Knesset nog onlangs uitsprak. Israël zou de bezetting van de Westbank en de feitelijke controle over Gaza en de Syrische Golan moeten opgeven, zich terugtrekken en in zekere zin wederkeren naar de militair kwetsbare geopolitieke situatie van voor 1967. Het is mij onbegrijpelijk dat veel landen in het Westen pleiten voor juist deze oplossing. Dit nog los van het Joodse kolonistengedrag dat zo’n oplossing met de dag onwaarschijnlijker maakt. Zij zwermen uit over Palestijnse gebieden op de Westbank en wat hen betreft worden alle Palestijnen Gaza uitgesmeten. Ik voeg hieraan toe, dat de internationaal kennelijk beoogde Palestijnse Staat geen economische basis zou hebben, om te zwijgen over de geografische tweedeling van die Staat. U voorvoelt wel, wat daar van gaat komen.

De enige mogelijkheid om tot zoiets als een oplossing te komen, is gelijkwaardige integratie van alle bevolkingsgroepen die leven en wonen in de gebieden die nu feitelijk door Israël bezet zijn. Dit zou evenwel het einde betekenen het Israëlische Zionisme. Calimero moet volwassen worden. Dan nog moeten Syrië en Libanon hiermee akkoord gaan. Ziet u het voor zich? Ik ook niet.

Voorspelbaar kan Israël (hoe begrijpelijk gefrustreerd na 7 oktober 2023 ook) de oorlog met Hamas niet winnen. Met elke gewelddadige verplaatsing van honderdduizenden Palestijnen en met elk in elkaar geschoten flatgebouw groeit de lijst van verbitterde Hamas-aanhang. Om over Hezbollah in het noorden, over de grens met Libanon, te zwijgen. Hier hebben de Israëli al in de jaren 1980** gewelddadige invallen gedaan in vluchtelingenkampementen van door henzelf verdreven Palestijnen. Zonder blijvend militair succes, met achterlating van een giftige bron voor Islamitisch extremisme.

Netanyahu is niet per se de bron van elke escalatie van Israëlische zijde, maar hij is er wel het gezicht van. Vorige week riep hij de NAVO op om Turkije uit de organisatie te gooien. Erdogan dreigt Israël namelijk met oorlog ingeval het land Libanon (opnieuw) binnenvalt wegens Hezbollah. De NAVO zal wel wijzer wezen. Dit weet Netanyahu ook wel, maar het toont zijn strategie van destabiliseren en tegelijk voor Calimero spelen: iedereen heeft het op ons voorzien, enkel omdat wij Joden zijn. Hij gijzelt de Amerikanen door aanhoudend gedragsgrenzen op te zoeken en te overschrijden, in de voorlopige zekerheid dat de regering Biden zich liever wil hoeden om rechtstreeks partij tegen hem te kiezen. Dit immers zal slecht vallen bij het Amerikaanse electoraat dat zich in november uitspreekt over een nieuwe president. Dus voert Israël aanslagen en bombardementen uit tot in Iran. Het lijkt erop dat hij de Amerikanen graag verleidt om actief aan oorlogvoering te gaan deelnemen. Ingeval Biden over een half jaar moet plaatsmaken voor Trump, zal deze brutaliteit alleen nog maar toenemen en stijgt de kans op een veel grotere oorlog in het Midden-Oosten aanzienlijk. Mocht Harris de Amerikaanse verkiezingen winnen, dan is er nog enige hoop op bevriezing van het conflict. Bevriezing, maar geen blijvende oplossing.

Monk

20240803   foto: Monk

• Monkwise: Actueel / Humanisme, 29 12 2023
• Vluchtelingenkampen Shabra en Shatila 1982